Ny hafatra: “Andriamanitra manamarina ny mpanota”, satria ny tsy marina tsy mba manana anjara amin’Andriamanitra ary tsy mba handova ny fiainana mandrakizay na oviana na oviana. Fa hoy ny Tompo: “Izaho no Alfa sy Omega, ny fiandohana sy ny fiafarana. Izaho hanome maimaimpoana amin’ny loharanon’ny ranon’aina ho an’izay mangetaheta. Izay maharesy no handova izany zavatra izany; ary ho Andriamaniny Aho, ary izy ho zanako. Fa ny osa sy ny tsy mino sy ny vetaveta sy ny mpamono olona sy ny mpijangajanga sy ny mpanao ody ratsy sy ny mpanompo sampy ary ny mpandainga rehetra dia hanana ny anjarany ao
anatin’ny farihy mirehitra afo sy solifara; izany no fahafatesana faharoa” Apok.21:6b,d-8. Fa voasoratra hoe: “Fa ny mason’ny Tompo dia mitsinjo ny marina, ary ny sofiny mihaino ny fitarainany, fa ny tavan’ny Tompo dia tezitra amin’ny mpanao ratsy – Sal.34:12-16” 1 Pet.3:12. Tandra vadin-koditra amin’ny mpanota tokoa ny tsy fahamarinana, raha hoy ny mpanao Salamo: “Faharatsiana no saintsaininy eo am-pandriany; mitsangana eo amin’ny làlana tsy mety izy; ny ratsy tsy mba laviny akory” Sal.36:4. Ary dia nanantitra izany ny Apostoly Paoly manao hoe: “Tsy misy marina na dia iray akory aza; tsy misy izay mahafantatra, tsy misy izay
mitady an’Andriamanitra. Samy nania avokoa izy rehetra, samy tsy mahasoa avokoa izy rehetra; tsy misy izay manao ny tsara na dia iray akory aza – Sal.14.1-3” Rom.3:10-12. Kanefa Andriamanitra dia Fitiavana (1 Jao.4:16b) ka manarona ny fahotana (Oha:10:12b) ary tsy sasatry ny mamela heloka (Isa.55:7b). Koa “tao amin’izay nihabiazan’ny ota no nihoaran’ny fahasoavana be lavitra” Rom.5:20b. Fa Kristy dia “natolotra noho ny fahadisoantsika ka natsangana indray ho fanamarinana antsika” Rom.4:25. Mbola mitaona ny mpanota handray ny fanavotany Izy, fa “izay notendreny no nantsoiny koa; ary izay nantsoiny no nohamarininy
koa; ary izay nohamarininy no nomeny voninahitra koa” Rom.8:30. Efa nomeny hery ireo ho tonga zanak’Andriamanitra mandresy ny ota (1 Jao.3:9) sy ho “fanaka omem-boninahitra” (2 Tim.2:20). Hoy Izy: “Izay maharesy dia havelako hiara-mipetraka amiko eo ambonin’ny seza fiandrianako […]” Apok.3:21.
Alatsinainy 12: Andriamanitra manamarina ny mpanota izay mibebaka.
“Matokia, anaka; voavela ny helokao” Mat.9:2b.
Vakiteny 1: Lio.1:67- 79. Vakiteny 2: Mat.9:1-8. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Mat.9:2.
Fitarihan-kevitra: Andriamanitra tsy mba manosi-bohon-tànana na iza na iza manatona Azy an-kitsim-po. Fa “izay manatona Ahy dia tsy mba
holaviko mihitsy”, hoy Jesosy (Jao.6:37b). Ary dia mamela heloka izay mifona Aminy marina Izy, araka ny voalazan’i Jaona Apostoly hoe: “Raha
miaiky ny fahotantsika isika, dia mahatoky sy marina Izy ka mamela ny fahotantsika sy manadio antsika ho afaka amin’ny tsi-fahamarinana
rehetra” 1 Jao.1:9. Nahazo famelana ilay mpamory hetra noho ny fony tena niaiky heloka marina, araka ny fanambaran’i Jesosy Tompo momba
azy: “Izany lehilahy izany nidina tany an-tranony efa nohamarinina noho ny anankiray” Lio.18:14a.
Talata 13: Amin’ny finoana no handraisana ny fanamarinan’Andriamanitra.
“Ny marina amin’ny finoana no ho velona” Rom.1:17b.
Vakiteny 1: Sal.119:9-16. Vakiteny 2: Rom.1:1-17. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Rom.1:17.
Fitarihan-kevitra: Izay mino an’i Jesosy Kristy sy atao batisa no hovonjena (Mar.16:16a). Ny finoana irery ihany (sola fide, hoy Martin Lotera),
sy ny fahasoavana irery ihany (sola gratia), izay midika ho finoana ny famelan-kelok’Andriamanitra maimaimpoana ao amin’i Kristy Jesosy, no
iankinan’ny famonjena ny mpanota sy anamarinan’Andriamanitra azy, ka ampihavanany azy Aminy indray. Hoy indrindra i Paoly Apostoly: “Koa
amin’izany, satria efa nohamarinina tamin’ny finoana isika, dia aoka isika hanana fihavanana amin’Andriamanitra amin’ny alalan’i Jesosy Kristy
Tompontsika” Rom.5:1.
Alarobia 14: Ny finoana arahina asa no hanamarinana ny mpanota.
“Ary mba toy izany koa ny finoana, raha tsy misy asa, dia maty mihitsy” Jak.2:17.
Vakiteny 1: Heb.11:1-6. Vakiteny 2: Jak.2:8-17. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Jak.2:15-17.
Fitarihan-kevitra: Ny finoana tsy misy asa dia “foana”, “tsy vanona”, hoy Jakoba Apostoly (Jak.2:14-26). Ny asa marina vokatry ny finoana no
“fanatitry ny mpino”, araka ny fanazavan’ny mpanoratra ny epistily ho an’ny Hebreo momba ny fanatitr’i Abela: “Finoana no nanateran’i Abela
ho an’Andriamanitra fanatitra tsara noho ny an’i Kaina, ka izany no nanambarana azy fa marina, satria Andriamanitra no nanambara ny amin’ny fanatitra nataony: ary amin’izany, na dia maty aza izy, dia mbola miteny ihany” Heb.11:4. Hoy indrindra Jaona Apostoly mandravona izany:
“Anaka, aoka tsy ho tia amin’ny teny na amin’ny lela isika, fa amin’ny asa sy amin’ny marina” 1 Jao.3:18. Koa minoa ary miasà!
Alakamisy 15: Andriamanitra manamarina izay mihazona ny marina.
“Fa aoka ny teninareo ho Eny, eny” Mat.5:37a.
Vakiteny 1: 2 Sam.22:21-29. Vakiteny 2: Mat.5:27-37. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Mat.5:37.
Fitarihan-kevitra: Izay madio tanana sy mahitsy fo no honina miaraka amin’Andriamanitra ao an-tranony sy handray fitahiana sy fahamarinana
avy Aminy (Sal.24:3-4). Sitrak’Andriamanitra tokoa ny olony voavonjy – dia izay rehetra mino ny famelan-keloka nomeny maimaimpoana
tamin’ny alalan’i Jesosy Kristy noho ny fahasoavany – mba hankasitraka Azy ka hitandrina ny teniny sy hanaja Azy. Hoy ny mpanao Salamo:
“Inona no hiarovan’ny zatovo ny làlan-kalehany tsy ho voaloto? Ny fitandremana araka ny teninao. Tamin’ny foko rehetra no nitadiavako Anao
[…]. Ato am-poko no iraketako ny teninao, mba tsy hanotako aminao” Sal.119:9-10a,11. Mahareta amin’ny finoana, fa “izay maharitra hatramin’ny
farany no hovonjena” Mat.24:13.
Zoma 16: Andriamanitra manamarina izay manaja Azy.
“Aza manana andriamani-kafa, fa Izaho ihany” Eks.20:3.
Vakiteny 1: Lio.16:9-13. Vakiteny 2: Eks.20:1-17. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Eks.20:3.
Fitarihan-kevitra: Izay mino sy manaja ary manamasina an’Andriamanitra ho Tompo tokoa no ombàny sy valiany soa fa tsy izay manamavo Azy,
araka ny teny fampitandremana nambarany tamin’i Ely mpisorona noho ny zanany roalahy nanitsaka ny fanatitra alatsa-drà sy ny fanatitra hohanina izay naterin’ny zanak’Isiraely ho an’i Jehovah, sy noho ny nanomezany voninahitra ny zanany mihoatra noho Andriamanitra: “Fa izay manome voninahitra Ahy no homeko voninahitra, ary izay manamavo Ahy no ho afa-baraka” 1 Sam.2:30d.
Sabotsy 17: Andriamanitra manamarina ny mpanota izay tia Azy.
“Voavela ny helony be, fa be fitiavana izy” Lio.7:47a.
Vakiteny 1: Sal.91:9-16. Vakiteny 2: Lio.7:36-50. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Lio.7:47.
Fitarihan-kevitra: Ny fitiavana no fahatanterahana ny lalàna (Rom.13:10b) satria ny didim-pitiavana an’Andriamanitra sy ny fitiavana namana no
lehibe indrindra sy mandravona ny didy rehetra (Mar.12:30-31). Hoy ny mpanoratra ny Ohabolana: “Fa ny fitiavana manarona ny ota rehetra”
Oha.10:12b. Hoy koa Jesosy momba ilay vehivavy nanosotra ny tongony tamin’ny menaka manitra sarobidy noho ny fitiavany Azy: “Na aiza na
aiza amin’izao tontolo izao no hitoriana ity filazantsara ity, dia holazaina koa izay nataon-dravehivavy mba ho fahatsiarovana azy” Mat.26:13.
Ity perikopa ity dia mivoaka amin’ny teny malagasy, frantsay, anglisy ary alemà, ary azo jerena ao amin’ny Site www.hifi- madanet.org ary Facebook “Hira sy Filazantsara”. Henoy ny hifiradio.org 24 ora/7 andro: fampianarana, hira, … © Madanet.