Ny hafatra: Ny hoe “Andriamanitra mamangy ny olony” dia manondro indrindra an’i Jesosy Kristy, Tenin’Andriamanitra tonga nofo ka nonina tamintsika sy nifanerasera tamintsika, mba hitondra famonjena ho antsika. Fanatanterahan’Andriamanitra ny teny fikasana izay efa nomeny hatramin’ny ela ny amin’ny fahatongavan’ny Mesia izany, dia araka ny namakian’i Jesosy ny teny ny amin’ny Mpanompon’i Jehovah tonga hanafaka izay mifatotra sy izay ampahoriana (Isa.61:1-2), ka nitenenany ankarihary tao amin’ny Synagoga tao Nazareta nanao hoe: “Andro-any no efa tanteraka eto anatrehanareo izany soratra izany” Lio.4:21. Milaza mazava izany, fa tsy nitoetra teo amin’ny olony Andriamanitra fa nanjary vahiny taminy, ary ny olony koa dia nandeha sy niaina lavitra Azy na dia efa nanao Fanekena taminy aza ny Tompo, araka ny teniny manao hoe: “Izaho ho Andriamaniny, ary izy ho oloko” Jer.31:33d. Maneho indrindra koa anefa izany fa tsy manadino ny olony Andriamanitra ka mamangy azy noho ny fitiavany sy ny famindrampony, satria mahita ny fahantran’ny olony tafalatsaka tao anatin’ny fahoriana lalina noho ny fisarahany taminy Izy, ary mandre ny fitarainany ka tonga hamonjy azy. Izany dia toy ny efa niantsoany an’i Mosesy fahizay hamonjy ny Israely olony avy amin’ny fanandevozan’ny Egyptiana (Eks.3:9-10). Ny famangian’Andriamanitra dia manambara amintsika fa tsy mbola to fo amintsika olony Izy na dia nivadika ny fanekeny aza isika, fa mbola vonona ny hamela ny helotsika. Araka izany dia fananarana no ataony amintsika noho ny ditra sy ny fihodinantsika Aminy, fa tsy fandringanana (2 Sam.7:14-15). Koa ny fanambaran’Andriamanitra ny famangiany dia mitaky ny fahatsiarovan-tenantsika hiverina Aminy, dia fandaozana ny ota izay mampisaraka antsika Aminy (Isa.59:1-2), mba hananantsika fihavanana Aminy indray. Fa manome toky Izy, tsy ny hamela ny helotsika sy hanarona ny fahotantsika ihany, fa ny hamongotra indrindra koa ny fototry ny fahotantsika sy ny fahoriantsika, dia ny fo vatotsika, ka hanavao antsika araka ny teniny manao hoe: “Ary homeko fo vaovao hianareo, ary fanahy vaovao no hataoko ao anatinareo, ary hesoriko amin’ny nofonareo ny fo vato, ka homeko fo nofo hianareo” Ezek.36:26.
Alatsinainy 29: Andriamanitra mamangy ny olony, ho fanatanterahana ny teny fikasany. “Indro, avy ny andro, hoy Jehovah, Izay hanatanterahako ny teny soa, izay nolazaiko” Jer.33:14a. Vakiteny 1: Lio.1:26-38. Vakiteny 2: Jer.33:14-18. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Jer.33:14-15.
Fitarihan-kevitra: Teny fikasan’Andriamanitra ny hamonjy ny olombelona ho afaka tamin’ny fahafatesana vokatry ny otany, ary dia notanterahiny tokoa izany tamin’ny alalan’i Jesosy Kristy Zanany. Fa tsy misy mahasakana ny fahatanterahan’ny tenin’Andriamanitra, na dia ho levona aza ny lanitra sy ny tany (Mat.24:35). Hoy Izy: “Fa toy ny ranonorana sy ny oram-panala milatsaka avy any an-danitra ka tsy miverina any, raha tsy efa nahavonto ny tany ka nampaniry sy nampahavokatra azy, mba hahatonga voa ho an’ny mpamafy sy hanina ho an’ny mpihinana, dia ho tahaka izany ny teniko izay aloaky ny vavako: tsy hiverina amiko foana izy, raha tsy efa mahatanteraka izay sitrako ary ambinina amin’izay ampandehanako azy” Isa.55:10-11.
Talata 30: Andriamanitra mamangy ny olony, mba hitondra famonjena ho azy. “Lazao amin’i Ziona zanakavavy: Indro, ny Mpanjakanao avy ho anao […]” Mat.21:5a. Vakiteny 1: Isa.62:10-12. Vakiteny 2: Mat.21:1-9. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Mat.21:5.
Fitarihan-kevitra: Mamangy ny olony tokoa Andriamanitra satria tsy mahafoy ny Azy Izy. Tonga eo aminy amim-boninahitra Izy amin’ny maha-Mpanjaka Azy, dia Mpanjaka mitory fiadanana, fihavanana ary fitiavana, ho famonjena azy. Fa voasoratra hoe: “Ny anarany atao hoe Mahagaga, Mpanolo-tsaina, Andriamanitra Mahery, Rain’ny mandrakizay, Andrian’ny fiadanana. Ny handrosoan’ny fanapahana sy ny fiadanana dia tsy hanam-pahataperana eo amin’ny seza fiandrianan’i Davida sy ny fanjakany, mba hampiorenana sy hampitoerana azy amin’ny rariny sy ny hitsiny hatramin’izao ka ho mandrakizay; ny fahasaro-piaron’i Jehovah, Tompon’ny maro, no hahatanteraka izany” Isa.9:5-6.
Alarobia 01: Andriamanitra mamangy ny olony, ka mampiposaka ny voninahiny eo aminy. “Ny olona izay mandeha amin’ny maizina dia mahita mazava lehibe” Isa.9:1a. Vakiteny 1: Jao.11:1-10. Vakiteny 2: Isa.9:1-4. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Isa.9:1.
Fitarihan-kevitra: Jesosy Kristy tonga eo amin’ny olony dia mazava lehibe miposaka mitondra fanasitranana ho azy (Mal.3:20). Toky ho an’izay rehetra mino Azy izany, fa voasoratra hoe: “Raha hiseho Kristy fiainantsika, dia hiara-miseho aminy koa amin’ny voninahitra hianareo” Kol.3:4. Izay tafahaona amin’i Jesosy Kristy ka mino sy mandray Azy ho Tompo sy Mpamonjy ny ainy dia tsy mitoetra ao amin’ny maizina intsony – dia ny tahotra ny fahafatesana sy ny famoizam-po vokatry ny fisarahana amin’Andriamanitra. Hoy Jesosy: “Izaho no fahazavan’izao tontolo izao; izay manaraka Ahy tsy mba handeha amin’ny maizina, fa hanana ny fahazavan’aina” Jao.8:12.
Alakamisy 02: Andriamanitra mamangy ny olony, ka manavao ny fanekeny aminy. “Izaho ho Andriamaniny, ary izy ho oloko” Jer.31:33b. Vakiteny 1: 2 Kor.6:14-18. Vakiteny 2: Jer.31:31-34. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Jer.31:34.
Fitarihan-kevitra: Ny famangian’Andriamanitra dia andro famerenany ny olony ho Aminy indray, ka hanavaozany ny fanekeny aminy. Hoy ny voasoratra momba ny fahorian’ny olona nialan’ny fahasoavan’Andriamanitra vokatry ny tsy fankatoavana sy ny fanadinoana Azy: “Injay! feo re any an-tendrombohitra mangadihady, dia fitomaniana amam-pitarainan’ny Zanak’Isiraely; fa nivilivily tamin’ny nalehany izy ary nanadino an’i Jehovah Andriamaniny”. Kanefa dia hoy ny Tompo aminy: “Miverena hianao, ry zaza mpiodina, fa hositraniko ny fiodinanareo”. Ary dia hoy ny olony hamaly Azy manao hoe: “Indreto, manatona Anao izahay, fa hianao Jehovah no Andriamanitray” Jer.3:21-22.
Zoma 03: Mamangy ny olony Jesosy Kristy Mpanjaka, koa miomana handray Azy. “Fa itafio Jesosy Kristy Tompo, ary aza miahy ny amin’ny nofo hahatanteraka ny filany” Rom.13:14. Vakiteny 1: Mat.24:35-44. Vakiteny 2: Rom.13:11-14. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Rom.13:14.
Fitarihan-kevitra: Mitaky fiomanana ny fihaonana amin’ny Tompo sy ny fandraisana Azy sady mila fandinihan-tena: vonona va aho? Fa Mpanjaka lehibe Izy, Izay mitondra famonjena ho an’izao tontolo izao, kanefa koa fitsarana ho an’izay minia tsy mino sy tsy miraharaha ny famonjeny (Mar.16:16). Hoy ny Soratra Masina: “Mihavàna amin’Andriamanitra anie hianareo. [Jesosy Kristy] Izay tsy nahalala ota dia efa nataony ota hamonjy antsika, mba ho tonga fahamarinan’Andriamanitra ao aminy kosa isika” 2 Kor.5:20b-21.
Asabotsy 04: Minoa an’i Jesosy Kristy Mpamonjy tonga ho anao. “Fa raha tsy mino hianareo fa Izaho no Izy, dia ho faty amin’ny fahotanareo hianareo” Jao.8:24b. Vakiteny 1: Heb.3:7-14. Vakiteny 2: Jao.8:12-24. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Jao.8:24.
Fitarihan-kevitra: Efa nomena antsika tokoa ny Filazantsaran’ny famonjen’Andriamanitra tamin’ny alalan’i Jesosy Kristy. Tonga teto amin’izao tontolo izao Izy hamela ny fahotantsika, hampihavana antsika indray amin’ny Ray, ary hamelona sy hanangana antsika ho amin’ny fiainana mandrakizay, raha mino Azy isika, araka ny voasoratra hoe: “Fa toy izao no nitiavan’Andriamanitra izao tontolo izao: nomeny ny Zanani-lahy Tokana, mba tsy ho very izay rehetra mino Azy, fa hanana fiainana mandrakizay” Jao.3:16. Koa “minoa an’i Jesosy Tompo, dia hovonjena hianao sy ny ankohonanao” Asa.16:31.
Ity perikopa ity dia mivoaka amin’ny teny malagasy, frantsay, anglisy ary alem , ary azo jerena ao amin’ny ite www.hifi- madanet.org ary Facebook “Hira sy Filazantsara”. © Madanet.