Ny hafatra: Ny hoe: “Kristy, fandresen’ny mino” dia milaza indrindra ny firaisana antoky ny olona amin’Andriamanitra. Izany no fototry ny fanekena masina izay nifanaovan’Andriamanitra tamin’ny olony, ka Andriamanitra manaiky ny hiantoka ny aminy, ary ny olony kosa manaiky Azy hoAndriamaniny, dia Tompo Tokana ka tsy misy hafa (Eks.20:3). Izany fanekena izany dia miorina amin’ny firaisana aina sy ny firaisam-po amampanahy feno ka nitenenany hoe: “Ary ho Rainareo Aho, ary hianareo ho zanako-lahy sy ho zanako-vavy, hoy Jehovah Tsitoha” 2 Kor.6:18. Ary dia noho izany no nandidiany hoe: “Tiava an’i Jehovah Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra sy ny fanahinao rehetra ary ny herinao rehetra” Deo.6:5.
Fa hoy ny Tompo amin’ny olony: “Hianareo no vavolombeloko” Isa.43:10a, ary “dia ho hitan’ny firenena rehetra ambonin’ny tany fa ny anaran’i Jehovah no antsoina aminao” Deo.28:10a. Firaisana tanteraka amin’Andriamanitra no fototr’izany, fa hoy Jesosy: “Raha misy tia Ahy, dia hitandrina ny teniko izy; ary ny Raiko ho tia azy, ary hankao aminy Izahay ka honina ao aminy” Jao.14:23. Rehefa izany, dia manome antoka ny amin’ny fombàny sy ny fiahiana ny olony Izy ka mandresy ny fahavalony rehetra, indrindra ilay manana ny herin’ny fahafatesana, dia ny devoly (Heb.2:14). Fahizay dia hoy Mosesy tamin’ny Zanak’Isiraely: “Jehovah hiady ho anareo, fa hianareo kosa hangina” Eks.14:14. Hoy koa Jesosy tamin’ny
mpianany: “Atỳ amin’izao tontolo izao no ahitanareo fahoriana; nefa matokia; Izaho efa naharesy izao tontolo izao” Jao.16:33b. Fa efa nomena Azy ny fahefana rehetra any an-danitra sy ety an-tany (Mat.28:18), dia fahefana hamonjy izay rehetra mino Azy (Jao.3:16). Fa hoy Jesosy: “Izaho
no fananganana ny maty sy fiainana; izay mino Ahy, na dia maty aza, dia ho velona indray. Ary izay rehetra velona ka mino Ahy dia tsy ho faty mandrakizay” Jao.11:25-26a. Koa hoy Izy: “Satria velona aho, dia ho velona koa hianareo” Jao.14:19d. Andro Paska, androm-pisandratan’i Kristy. Asandrato ny voninahiny. Ankalazao ny Anarany: VELONA JESOSY, MANDRESY NY MINO!
Alatsinainy 10: Misandratra Jesosy ho famonjena ny mpanota.
“Indro, ny Mpanompoko […] hisandratra sy ho ambony Izy ka ho avo indrindra” Isa.52:13.
Vakiteny 1: Jao.12:27-33. Vakiteny 2: Isa.52:13-15. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Isa.52:13.
Fitarihan-kevitra: Ny hevitra asongadin’ny perikopa eto dia ny antom-piavian’ny Mesian’Andriamanitra, Izay tonga hanao ny sitrapon’ny Rainy, dia ny hamonjy ny mpanota. Fa hoy Jesosy: “Fa izao no sitrapon’ny Raiko, dia ny hahazoan’izay rehetra mijery ny Zanaka ka mino Azy fiainana mandrakizay” Jao.6:40a. Vidin’ny rany sy ny fietreny hitovy amin’ny mpanota izany, ka nanandratana Azy ho ambony indrindra (Fil.2:9-11). Jereo Jesosy, antsoy Izy, dia ho velona hianao!
Talata 11: Atsangana ny maty.
“Raha tsy hatsangana ny maty, na dia Kristy koa aza dia tsy natsangana” 1 Kor.15:16.
Vakiteny 1: Jao.11:21-27. Vakiteny 2: 1 Kor.15:12-21. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: 1 Kor.15:16-17.
Fitarihan-kevitra: Andriamanitra manangana ny maty, satria Izy dia “Andriamanitra tsy an’ny maty, fa an’ny velona” Mat.22:32b. Ary satria “Andriamanitra Fitiavana” Izy (1 Jao.4:16b), dia manome aina izay rehetra nohariany. Izany dia tanteraka tamin’ny alalan’ny tenin’Andriamanitra, fa “Izy no nisiam-piainana; ary ny fiainana no fanazavana ny olona” Jao.1:4. Koa dia ny “Fanahin’ny tenin’Andriamanitra”, na “fofonain’Andriamanitra” (Ezek.37:9-10), no “Fanahin’aina” manangana ny maty (Rom.8:2). Izy no nanangana an’i Jesosy sy izay rehetra mino Azy (Jao.11:25).
Alarobia 12: Efa nitsangana Jesosy.
“Tsy ato Izy, fa efa nitsangana” Lio.24:6a.
Vakiteny 1: Isa.8:11-19. Vakiteny 2: Lio.24:1-9. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Lio.24:5-6.
Fitarihan-kevitra: Kristy nitsangana tamin’ny maty? Fahadalana ho an’ny tsy mino. Noho izany no nitenenan’ireo Fariseo tamin’ireo miaramila mpiambina ny fasana manao hoe: “Lazao hoe: ny mpianany no tonga alina ka nangalatra Azy raha sendra natory izahay” Mat.28:13. Kanefa ny asan’Andriamanitra dia tsy voasakana (Isa.43:13), ary “ny tenin[y] tsy mba voafatotra” 2 Tim.2:9b, araka ny voalazan’i Jesosy fa “tsy maintsy […] hatsangana amin’ny andro fahatelo [Izy]” Mt.16:21.
Alakamisy 13: Jesosy Kristy nandresy ny fahafatesana.
“Havotako tsy ho azon’ny herin’ny fiainan-tsi-hita izy” Hos.13:14a.
Vakiteny 1: Heb.1:10-14 ;2:1. Vakiteny 2: Hos.13:14. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Hos.13:14.
Fitarihan-kevitra: Nandresy ny fahafatesana tokoa Jesosy, satria efa nomen’ny Ray azy ny fahefana na amin’ny fiainana na amin’ny fahafatesana. Hoy Izy raha niseho tamin’i Jaona Apostoly: “Aza matahotra; Izaho no Voalohany sy Farany, dia Ilay velona; efa maty Aho, nefa, indro, velona mandrakizay mandrakizay sady manana ny fanalahidin’ny fahafatesana sy ny fiainan-tsi-hita” Apok.1:17b-18. Koa “izay rehetra velona ka mino Ahy dia tsy ho faty mandrakizay” Jao.11:26a.
Zoma 14: Minoa ny teny vavolombelona.
“Efa nahita ny Tompo aho” Jao.20:18.
Vakiteny 1: 1 Kor.15:1-11. Vakiteny 2: Jao.20:11-18. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Jao.20:18.
Fitarihan-kevitra: Adidin’ny vavolombelon’ny finoana tokoa ny manambara fa “velona ny Tompo”, satria efa nataony hahita sy hahalala Azy izy. Ary dia hiteny tahaka ny Apostoly Jaona izy ireo hoe: “Izay efa hitanay sy renay no ambaranay aminareo, mba hahazoanareo firaisana aminay koa; ary ny firaisanay dia amin’ny Ray sy amin’i Jesosy Kristy Zanany” 1 Jao.1:3.
Sabotsy 15: Jesosy Kristy Velona mandrakizay.
“Efa maty Aho, nefa, indro, velona mandrakizay mandrakizay […]” Apok.1:18b.
Vakiteny 1: Joba 19:25-27. Vakiteny 2: Apok.1:12-18. Toriteny 1 (safidy). Toriteny 2: Apok.1:17-18.
Fitarihan-kevitra: Andriamanitra no “Tompon’ny mandrakizay”. Fa hoy ny Ray ny amin’ny fanjakan’i Jesosy: “Ny seza fiandriananao, Andriamanitra ô, dia mandrakizay doria” Heb.1:8a. Koa izay mino an’i Jesosy Kristy dia ataony miray antoka ka mandova an’Andriamanitra sy mpiray lova Aminy (Rom.8:17) ka hahazo ny fandreseny, dia ny fiainana mandrakizay (Jao.6:40).